funkcje falowe
Encyklopedia PWN
geometryczna faza kwantowa, faza Berry’ego,
efektywna zmiana fazy funkcji falowej opisującej ewolucję układu kwantowego;
Hamiltona operator, hamiltonian, Ĥ,
fiz. operator w mechanice kwantowej i kwantowej teorii pola określający czasową ewolucję układu fizycznego;
astr. technika wykorzystująca falowe właściwości promieniowania elektromagnetycznego w obszarze jego spójności — interferencję, do pozyskania informacji o emitującym to promieniowanie obiekcie astronomicznym.
relatywistyczne równanie opisujące, zgodnie z prawami mechaniki kwantowej i teorii względności, ewolucję jednoskładnikowej skalarnej lub pseudoskalarnej funkcji falowej cząstek obdarzonych spinem 0 (np. mezonów π);
fiz. liczba cząstek znajdujących się w tym samym stanie kwantowym układu fiz. złożonego z identycznych cząstek;
układ 2 równoległych, izolowanych od siebie przewodów elektr., tworzących linię przesyłową symetryczną lub koncentryczną (współosiową), o długości porównywalnej z długością fali elektromagnetycznej, rozchodzącej się wzdłuż linii (wzbudzonej przez źródło napięcia przemiennego zasilającego tę linię), lub większej od niej, i o znacznie mniejszych pozostałych wymiarach.
